Kulki mocy i lipa

Wróciłam z pracy i co?! I wzięłam się za gotowanie...! Oczywiście nie tylko, bo też pranie, mycie garów, wynoszenie z M. materacy na górę po wizycie koleżanek u Młodszej. Jeszcze wcześniej zakupy, a później znów zakupy, bo wcześniej czegoś zapomniałam kupić... Ufff..! Więc póki co usiadłam do pisania 23.30  słuchając nuty od Ewy (wrzucę na koniec) oraz Pearl Jam rzecz jasna - ostatnio na to mam znów jazdę... A w kubku herbata z lipy - wycisza i pomaga zasnąć po ciężkim dniu

Przygotowałam zaś "meatballs", czyli smażone kulki z czerwonej fasoli z (zaczytywanego ostatnio przeze mnie) bloga I can't believe it's vegan - no genialne po prostu! - aromatyczne, pełne smaku, chrupiące i proste w wykonaniu. No, może trochę smażenia jest, ale to pestka. Nie przepadałam za czerwoną fasolą, po jakieś, jednej czy drugiej porażce kulinarnej, a tu taka niespodzianka... Będę wieczną dłużniczką za ten przepis. Serio!

Oczywiście, jak to ja, zmodyfikowałam go - trochę dlatego, że tak mam, gdyż mnie wena ponosi, trochę zaś, gdyż w szafce z przyprawami nie miałam niektórych polecanych w przepisie.

Potrzebne będą:

• puszka czerwonej fasoli
• spora cebula pokrojona drobno
• 4-5 ząbków czosnku utartych na drobnej tarce ("łezki")
• olej do smażenia
• bułka tarta
• po płaskiej łyżce mąki pszennej i kukurydzianej
• sól, chili, kminek mielony
• łyżeczka utłuczonych w moździerzu ziaren kolendry

Fasolę wraz z zalewą podgrzać w rondlu, następnie pognieść tłuczkiem do ziemniaków (mam dwa - taki płasko zakończony, cały z drewna, oraz metalowy, z drutu pogiętego w płaskie fale, z drewnianą rączką - użyłam tego drugiego).

Cebulę zrumienić na oleju, dodać czosnek, a po minucie mieszania dodać przyprawy i sporą szczyptę soli - ja lubię, gdy chili jest wyczuwalne w formie lekkiego pieczenia na języku - wystarczyła prawie płaska łyżeczka na tę dawkę składników. Smażyć jeszcze jakąś minutkę mieszając oczywiście. Połączyć cebulę z pogniecioną fasolą, dodać bułkę (u mnie jakieś 2 łyżki) i mąki. Wymieszać porządnie. Umoczoną w wodzie dłonią formować kulki wielkości orzecha włoskiego (cytuję z pamięci) i smażyć na trochę większej niż zwykle ilości oleju ostrożnie przewracając, żeby się nie rozpadły. I tak oto mamy talerz kulek - w sam raz na jutrzejszy obiad do pracy. No, może nie cała jego zawartość...

Poza tym znów upiekłam ciasto kakaowo-jabłkowe z lukrem - tym razem znów czekoladowym - koleżanka z pracy spróbowała, oceniła pozytywnie, więc reszta ludzi z działu dała do zrozumienia, ze oni też chętnie jutro spróbują. A że podczas, gdy byłam w pracy odwiedzili  nas goście, po tym co upiekłam poprzednio zostały marne resztki - nie obdzielę 4 osób. No to mamy kolejne ciasto...

Na zdjęciu poniżej obok ciasta, Chana Masala z natką i śmietaną słonecznikową - na tę ostatnią wrzucę chyba niebawem przepis. Wtrąbiłam to z bułką ziarnistą z Piotra i Pawła oraz hałdą surówki z sosem francuskim.

A tutaj kolacja sprzed kilkudziesięciu minut - reszta  tego co powyżej z pysznym chlebem z Piotra i Pawła oraz surówką. W tle tytułowe kulki oraz Gazeta.

A tu wspomniana muza podkradziona Ewie z FB - w sam raz na wieczór przy herbatce z lipy i komputerze.